Wie kent ze niet, de karakteristieke schoolgebouwen gebouwd tussen 1945 en 1980 waarvan er honderden zijn gerealiseerd en die tientallen jaren uitstekend hebben gefunctioneerd? Miljoenen Nederlanders hebben er herinneringen aan. Nu worden ze op veel plaatsen gesloopt terwijl dat misschien helemaal niet nodig hoeft te zijn...

‘Herbestemmen van school naar school’ is een uitnodiging van het ideële onderzoeksbureau voor schoolarchitectuur 'Stichting Mevrouw Meijer', om met een frisse blik naar deze ‘werkpaarden’ van het onderwijs te kijken en hun kwaliteiten te herkennen. Het zijn standaardscholen met een hoge standaard. Ze zijn praktisch, slim en economisch ontworpen, met ruime, lichte lokalen. En ze zijn flexibel in het gebruik. Ze kunnen krimpen en groeien, en hebben al vele onderwijskundige vernieuwingen opgevangen. Het zijn schoolgebouwen die, als er goed voor wordt gezorgd, nog vele jaren meekunnen. En wanneer hun renovatie als een serieuze architectuuropgave wordt behandeld, kan het resultaat gelijkwaardig of zelfs superieur zijn aan nieuwbouw.

Dit is een verrassend inzicht, aangezien de praktijk van de scholenbouw en de onderwijswereld lange tijd gericht was op de routine van sloop - nieuwbouw. Anders dan andere sectoren heeft het onderwijs weinig ervaring met behoud, renovatie en transformatie. Die ervaring moet nog worden opgebouwd. Dankzij het inzetten van ontwerpkracht zouden naoorlogse scholen kunnen worden herbestemd tot de scholen van de toekomst.

Op de expositie wordt dit getoond aan de hand van ontwerpend onderzoek naar schoolgebouwen in Haarlem Schalkwijk: de Rudolf Steiner/Mgr Huibersschool, de Piramide Boerhaave en de Molenwiek Dalton. Het onderzoek is uitgevoerd onder leiding van Stichting Mevrouw Meijer in opdracht van de gemeente Haarlem. De betrokken architecten(bureaus) zijn: Beuving Martensen, Entremedio, Studio Steenbruggen, Hans van Eeden, Derksen Windt, Serge Schoemaker, Studenten TU Eindhoven, Korth Tielens en Alvarez Ouburg.