Het eigen handschrift is bij de activiteiten als projectkunstenaar ondergeschikt. Het gaat vooral om kijken, problemen en kwaliteiten signaleren, de sfeer aanvoelen en beeld- en vormoplossingen bedenken en (laten) uitvoeren; activiteiten die aansluiten bij de werkwijze van de kunstenaar.

Het projectkunstenaarschap gaat in feite om langdurige processen, waarvan de resultaten niet altijd in beeld komen. In een groot aantal foto-tjes trekken deze processen voorbij, van overleg tot opening en alles wat zich tussen deze uitersten heeft afgespeeld.
Met Sengers’ ontwerp van het speelplekje in de Klarenbeekstraat werd het laatste lege stukje van de Leidsebuurt ingevuld. Zij merkte bij bewoners dat nieuwe kunstprojecten niet in goede aarde vielen zolang het onderhoud aan het buitenmilieu achter bleef.

Daarom heeft zij een deel van haar projectkunstenaarschap besteed aan het opknappen van bestaande kunstwerken. Onderhoud is de rode draad in het werk, de afgelopen vijf jaar in Haarlem Zuidwest. Dat geldt zowel voor bestaand als voor nieuw (eigen) werk.
Er zijn verschillende soorten projecten te zien, waaronder de restauratie van beelden met hulp van leerlingen van het Sterrencollege, de realisatie van kunstwerken van andere kunstenaars, zoals Laurien Mulder en Henze Boekhout, en haar eigen ontwerpen van speelplekken voor de buurt.

Sengers bracht de straatpatronen van de Leidsebuurt in kaart, die ontworpen waren door haar voorgangers Marijke Don, Jo Klingers en Jan van Wensveen. Deze articulatie van de Leidsebuurt is een kunstwerk op zich en schatkaart en straatwijzer ineen.

Als primeur komt een nieuw straatpatroon van haar hand in het ABC te liggen, 1 : 1, voordat het zijn vaste plek krijgt op het speelplein van de Bosch.

Op de opening zorgen streetdancers voor een bijpassend straatgevoel.

De expositie is te zien vanaf 26 juni t/m 21 augustus 2005